اواخر اردیبهشت ماه سال جاری بود که کمپین اعتراضی ۲۰۱۰ توسط کارگران صنعت نفت ایران آغاز شد. آنها که به دلیل نداشتن حقوق اولیه در مناطق آزاد تجاری و سایر پالایشگاههای ایران دست از کار کشیدند باعث شدند که بسیاری از پروژهای پتروشیمی تعطیل شوند.
در این بین از ابتدا بسیاری میگفتند که کارگران صنعت نفت نمیتوانند کاری از پیش ببرند ولی آنها آنقدر بر خواستههای خود تاکید دارند که بهنظر میآید که به مقصد خود نزدیک شدهاند. عمده مشکل این کارگران به بیتوجهی مدیران پالایشگاهها به رعایت نشدن قانون کار توسط کارفارمایان بر میگردد. لازم به ذکر است که مناطق آزاد خود را از رعایت قانون کار بینیاز میدانند و بههمین دلیل حق بیمه، مزد، سنوات، حق اولد و خانواده، مرخصی در مقابل هر بیست روز کار ۱۰ روز استراحت، اسکان خانواده کارگرها و ... معنای آنچنانی در این مناطق ندارد. باتوجه به شرایط بحرانی اقتصادی در ایران کارگران و خانوادههای آنها شرایط سختی را تجربه میکنند و مدیران این کمپین که از همان ابتدا بر صنفی بودن این اعتراضات و اعتصابات تاکید داشتند پیشتر اعلام کردند که اگر به خواستههایمان نرسیم قید کار کردن را خواهیم زد.
طبق اطلاعاتی که منابع فراز در این کمپین به خبرنگار ما انتقال دادهاند گویا بسیاری از کارفرماها(پیمانکاران) با حقوقی که خواسته مت بود موافقت کردهاند و تعدادی از کارگران به سر کار خود بازگشتند ولی این اتحاد همچنان ادامه دارد.
منوچهر، یکی از کارگرانی که از ابتدا در کمپین ۲۰۱۰ حضور داشت با ابراز امیدواری از روند به وجود آمده و بازگشت کارگران با توجه به قبول شرایطشان از سوی کارفرما به خبرنگار فراز میگوید: «پس از اینکه به دلیل عدم تن دادن به شرایط غیر انسانی دست از کار کشیدیم به نظر میآید که سختیها در حال اتمام است. تا این لحظه که با شما صحبت میکند ۱۳ کارفرما در پروژهای پتروشیمی شرایط کارگران کمپین را قبول کردهاند و به زودی همه قراردادها را منتشر خواهیم کرد تا بدانند که اتحاد ما در حال چیره شدن از بهرهکشان است.»
او با اشاره به افزایش جذب نیرو ادامه میدهد: «باتوجه به مذاکرات انجام شده در روزهای آینده و پس از اتمام عزاداری دهه اول محرم تعداد بیشتری از کارفرماها به کمپین ما اضافه خواهند شد تا بتوانیم در نهایت به خواستههای خودمان برسیم. در حال حاضر هم تعدادی از پیمانکاران در تلاش برای جذب نیروها مطابق خواستههای کمپین هستند ولی متاسفانه عدهای که به زودی از آنها نام خواهیم برد تلاش میکنند تا آنها را منصرف کنند ولی حالا دیگر فایدهای ندارد.»
منوچهر با اشاره به انتشار لیست قراردادها توسط کارفرماها اضافه میکند: «طبق اطلاعات به دست آمده تعداد کارفرماهایی که باتوجه به خواستههای کمپین در حال جذب کارگر هستند از عدد ۱۳ فراتر میرود ولی بنا بر برخی از مسایل سیاسی نمیخواهند متن قراردادها را منتشر کنند. ولی به قول یکی از دوستان دوران بزن در رو کارفرماها گذشته است و باید همانطوری که در کشور عراق و کشورهای حوزه خلیج فارس به حقوق و مزد کارگران اهمیت میدهند به ما نیز توجه لازم بشود در غیر این صورت این کمپین همچنان ادامه خواهد داشت. خوشبختانه آنچه بسیاری میگفتند نمیشود با اتحاد همگانی قراردادها یکی پس از دیگری در حال منعقد شدن میباشند.»
منوچهر در پاسخ به این سوال که در جلساتی که با کارفرماها داشتید چه بحثهایی مطرح شد میگوید: «بسیاری از کارفرماها میدانند که شرایط اقتصادی سخت است ولی آنها به مبلغ مناقصه اشاره میکنند که حداقل مزد در آن قید شده است. پیشنهاد ما به آنها این بود که از سود خودتان کم کنید تا پروژهها مجدد شروع به کار کنند و آن عزیزانی هم که قصد انجام پروژه جدید دارند جهت شرکت در مناقصه و بستن قرارداد پیمانی پیشبینی حقوق کارگران را بکنند.»
لیست کارفرمایان و پیمانکارانی که طبق کمپین ۲۰۱۰ و افزایش حقوق اقدام به جذب نیرو کردند:
۱_شرکت ایران آروین
محل پروژه: خط لوله ( ۵۶ اینچ )انتقال گاز قم پارچین
۲_پیمانکاری آقای حسین امینی
محل پروژه؛ دشت آزادگان، هویزه
۳_پیمانکاری آقای شهبازی
محل پروژه: نیروگاه زنجان اورهال
۴_پیمانکاری آقای زمانپور غیبی
محل پروژه؛پالایشگاه اصفهان
۵_پیمانکاری آقای ارجنگ
محل پروژه: ترمینال صادرات نفت سپاهان
۶_کارفرما s.o.g.e
محل پروژه؛ عسلویه جوشکار
۷_کارفرما N.p.d
محل پروژه ؛ عسلویه
۸_پیمانکاری اقای بویری
محل پروژه؛ کارگاه شرکت تهران جنوب
۹_ پیمانکاری آقای سعید کیوانی
محل پروژه؛خط ۱۲ اینچ کهنوج
۱۰_پیمانکاری آقای پیرامون
محل پروژه؛خط ۸ اینچ استان شیراز
۱۱_کارفرما سمندیس
محل پروژه؛کنار تخته برازجان
۱۲_کارفرما شرکت شمیبار
محل پروژه ؛خط ۶۴ اینچ نجف آباد تیران
۱۳_کارفرما اسکله نفتی حرا قشم پیمانکاری آقای حیدری
محل پروژه؛اسکله نفتی حرا قشم
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟